We leggen een aantal vragen voor aan Piet Ruijssenaars, architect. Piet heeft alle nieuwe gebouwen van OlmenEs ontworpen.
1. Je bent iemand die al heel lang, maar altijd onregelmatig met OlmenEs bezig is geweest. Hoe is de verbinding en ook hoe is de samenwerking geweest?
Inderdaad ben ik al heel lang betrokken geweest bij de verwezenlijking van OlmenEs. Ik prijs mij dan ook gelukkig dat ik met de initiatiefnemers van OlmenEs o.a. Koop Daniëls en Grietzen Kunnen en nog anderen heb mogen samenwerken. Aan het begin hebben wij eerst een zogenoemde structuurvisie, welke in mei 1994 werd gepresenteerd, geschreven. Daarin werden de doelstellingen aangegeven te willen bouwen voor 120 intramurale plaatsen, voor zowel volwassen als voor kinderen. Ook is in één van de doelstellingen door de werkgroep aangegeven dat de noodzakelijke gebouwen voor dit aantal cliënten niet in één keer gebouwd mocht worden. OlmenEs zou moeten groeien als een klein dorp, de gemeenschap kon op deze manier op organische wijze ontstaan. Het gefaseerde bouwen is gelukkig gerealiseerd evenals het aantal vooraf bepaalde bewoners op het terrein, echter voor de kinderplaatsen is later op basis van voortschrijdend inzicht gekozen voor volwassenen.
Je kunt je voorstellen dat als je zo’n tijd intensief met elkaar samenwerkt je je persoonlijk gaat verbinden met het initiatief, maar ook met de mensen. Opvallend is dan ook te mogen zeggen dat het onregelmatig bezig geweest te zijn met OlmenEs, voelt als een onderdeel van het gehele proces van de ontwikkeling van het initiatief OlmenEs, alsook mijn persoonlijke ontwikkeling. Je zou kunnen zeggen dat het is zoals in- en uitademen. Het is daarom, als ik na enige tijd weer verschijn binnen OlmenEs, het gewoon doorgaat alsof ik nooit weggeweest ben. Anders gezegd voel ik mij ook een beetje OlmenEs.
2. Is OlmenEs er uit komen te zien zoals je je in het begin hebt voorgesteld?
Ja, in grote lijnen. Overigens is het wel zo dat je als architect steeds kritisch naar je eigen werk moet blijven kijken en natuurlijk is het ook zo dat je zelf in de loop der jaren je als persoon verder ontwikkelt.
Wat ikzelf goed geslaagd vind is dat het niet alleen mijn plan is, maar ons plan. Een plan dat is ontstaan door er gezamenlijk -af en toe met vallen en opstaan- mee bezig te zijn. Voor mij één van de belangrijkste principes van organisch bouwen. In deze wil ik dan ook graag in het bijzonder vermelden dat uit het overleg en samenwerking, of liever gezegd het “sparren” met Grietzen Kunnen, bijzondere momenten en ideeën tot stand zijn gekomen wat ertoe heeft bijgedragen dat het proces op deze wijze is verlopen. Grietzen begreep wat ik met samendoen bedoelde. Waar ik erg blij mee ben is dat we de gelegenheid hebben gehad er geen repeterende gebouwen te moeten realiseren, maar dat er bewust is gepoogd diversiteit in de omgeving aan te brengen.
3. Wat heeft de meeste indruk op je gemaakt in de tijd dat je aan OlmenEs verbonden bent geweest?
Dat is moeilijk. Er zijn nl. meerdere indrukken geweest die mij zijn bijgebleven. Eén ervan vind ik dan wel iets meer bijzonder, namelijk dat voor mij OlmenEs tot nu toe gewoon bij zichzelf is gebleven, het individu“ de mens” staat duidelijk centraal. Alle besluiten zijn dan ook genomen vanuit de relatie en kwaliteiten van een ieder die betrokken was bij het groei- en realisatieproces van OlmenEs. Niets is ontstaan ter meerdere glorie van één individu. Ook vind ik bijzonder dat het kan gebeuren dat er bij enkelen een relatie is ontstaan die verder gaat dan ‘opdrachtgever’ versus ‘opdrachtnemer’.
4. OlmenEs is nu qua bouw (voorlopig) voltooid. We hebben vernomen dat jouw werkend leven ook vrijwel is voltooid. Wat betekent dat voor jou?
Mijn arbeidzaam leven is inderdaad bijna voltooid. Dit betekent echter niet dat ik niets meer onderneem. De pensioengerechtigde leeftijd heb ik nog niet bereikt, maar ik ben wel bewust aan het terugtreden. Zo ben ik nog 2 dagen per week actief voor het kantoor
(Ruijssenaars-Cretier Architectenbureau) en kan dus nog meehelpen om vorm te geven aan nieuw te ontwikkelen plannen. Ook doe ik een bescheiden poging jongeren een beetje te begeleiden. Kantoorwerkzaamheden die ik niet echt leuk heb gevonden, zoals financiële- en administratieve zaken, heb ik afgesloten. Ook ben ik teruggetreden uit diverse nevenfuncties. Een en ander betekent dat ik het dus wat rustiger aan ga doen, waardoor ik de gelegenheid heb gekregen voor andere dingen zoals o.a. een partijtje golf met wat vrienden, het lezen van mijn favoriete boeken en als onze oudste kleinzoon mij ’s morgens belt rond half acht en vraagt of ik met hem kom spelen, geef ik daar onmiddellijk gehoor aan.
Het uitzicht op een volledig terugtreden uit mijn actieve arbeidzaam leven vind ik een vooruitzicht, waar ik me nog niet echt mee bezig wil houden en ik hoop dat ik nog wat leuke plannen mag en kan realiseren.
OlmenEs is een gemeenschap voor volwassenen met een verstandelijke beperking centraal in Noord Nederland. Antroposofie is onze basis. Wij bieden zorg, begeleiding en ondersteuning bij het samen wonen, samen werken en samen leven. Voor ons is de persoonlijkheid van de bewoner leidend, niet zijn beperking.