Jan Pieter was de eerste bewoner die in OlmenEs is komen wonen. Dat was op 6 april 1994. Een bijzonder gedenkwaardige dag. Zowel voor Jan Pieter, zijn ouders, maar ook voor de initiatiefnemers van OlmenEs en de nieuwe medewerkers.
Er was voorafgaande aan die dag al veel werk verzet en het was ongelofelijk spannend hoe het allemaal zou worden.
Na zeven initiatiefjaren werd in november 1993 het meest onooglijke stukje bos van het terrein gekapt - een storm van enkele jaren eerder had er flink huisgehouden - en daar werd begonnen met de bouw van het zogenaamde transitorium, de tijdelijke gebouwen Olm, voor werken, en Es, voor wonen. Het was de bedoeling dat die gebouwen maar enkele jaren gebruikt zouden worden, want de verwachting was dat de permanente woonhuizen en werkplaatsen snel zouden volgen. Dat werd echter pas bijna zes jaar later. (zie ook het boek: 10 jaar OlmenEs – Een wingerd die vrucht draagt) Er waren twee groepen bewoners samengesteld, twee begeleidingsteams (Liesbeth, Henk en Nelleke en Mirjan, Walter en Marjan) met de groeps-oudsten (Jan en Bert) en een coördinerend leidinggevende (Gera). Enkele weken van tevoren hadden zij zich uit de naad gewerkt om het huis schoon te maken, meubels in elkaar te zetten en er voor te zorgen dat alles werkte. Alles onder het mom van ‘teambuilding’.
Op 6 april in de ochtend stond daar een groepje zenuwachtige medewerkers en initiatiefnemers bij de voordeur van de Es en ja hoor, daar kwam Jan Pieter met zijn ouders. Jan Pieter had een plantje in zijn handen dat hij Koop Daniëls, de toenmalige directeur, in de hand drukte en daarna stevende hij rechtdoor de Es in. OlmenEs was begonnen!Wat Jan Pieter de hele dag heeft gedaan weet ik niet. Is hij gelijk naar de werkplaats gegaan? Er zou een weverij starten met Maaike, een houtwerkplaats met Jan Willem en een bosgroep met Gesien.
Twee dagen later kwam Marjolein er bij. Zo weinig als Jan Pieter zal hebben gepraat, zo veel zal Marjolein dat hebben gedaan. En daarna zijn om de paar dagen Ewout, Peter, Richard, Riekje, Josje, Dora en Wendelien gekomen. De tweede groep zou twee weken later van start gaan. En in hetzelfde ritme kwamen daar Judith, Hilde, Willem, Thea, Hiske, Els, Harold en Jacob wonen. Annemarie was de hekkensluiter. Die kwam pas vier weken later.
Het begon 25 jaar geleden... In een bijeenkomst op vrijdag 5 april 2019 is daar met veel plezier en met veel herinneringen bijzonder vertrouwd en gezellig bij stil gestaan, maar sommigen zullen het zich altijd blijven herinneren als de dag van gister.
Ineke Peerdeman
OlmenEs is een gemeenschap voor volwassenen met een verstandelijke beperking centraal in Noord Nederland. Antroposofie is onze basis. Wij bieden zorg, begeleiding en ondersteuning bij het samen wonen, samen werken en samen leven. Voor ons is de persoonlijkheid van de bewoner leidend, niet zijn beperking.