Aan enkele bewoners en medewerkers is de vraag voorgelegd wat voor hen een bijzondere of dierbare herinnering is geweest in de afgelopen twintig jaar.
René Schiebergen, vanaf 15 maart 1994 in dienst.
Wat mij betreft zijn dat de opvoeringen van Peer Gynt. De eerste keer als opening voor de Tilia. Het was het eerste grote gemeenschappelijke project waaraan heel veel mensen van OlmenEs meededen. En natuurlijk enige tijd later de opvoering in Den Haag in het World Forum tijdens de internationale bewonersconferentie.
Sjaak Koopman, vanaf 1 januari 1998 in dienst.
Als ik nadenk over deze vraag passeren veel belangrijke en bijzondere momenten. Een van de markantste momenten is die welke met het overlijden van Fransje te maken hebben gehad. Dat is nu ongeveer tien jaar geleden. Vooral de viering in de zaal heeft diepe indruk op mij gemaakt: zoveel mensen, zoveel warme gevoelens, zoveel meeleven. Ik ben daar nog steeds dankbaar voor. Het heeft mij kracht gegeven om door te gaan om me in te zetten voor deze gemeenschap.
Hilde Hegeman, woont vanaf 18 april 1994 in OlmenEs.
Het gaat over de tijd in de Es. Er was eens zoveel wateroverlast van het dak dat door het plafond binnenkwam, dat we moesten evacueren naar de buren. En ook dat we een keer op kikkerjacht moesten. Er waren zo’n dertig kleine kikkertjes naar binnen gekomen die alle kanten opsprongen.
Ineke Peerdeman, vanaf 1 februari 1992 in dienst.
Voor mij was het meest bijzondere en ook dierbare moment dat ik samen met Hilde Hegeman op 29 september 2001 bij zonsopkomst de grondsteen heb mogen leggen onder het kunstwerk op de open plek.
OlmenEs is een gemeenschap voor volwassenen met een verstandelijke beperking centraal in Noord Nederland. Antroposofie is onze basis. Wij bieden zorg, begeleiding en ondersteuning bij het samen wonen, samen werken en samen leven. Voor ons is de persoonlijkheid van de bewoner leidend, niet zijn beperking.