‘Let maar niet op de rommel’, gebaart Jeroen, dat doet er nu even niet toe, het gaat om het idee. Als de boel hier straks grondig is verbouwd - let wel, onder eigen regie - hebben de bewoners van OlmenEs een eigen honk waar zij zelf de gang van zaken gaan uitmaken. ‘Niet meer: jij gaat dit doen en jij dat. In de Huiskamer zijn we zelf de baas, al overleggen we natuurlijk wel met Bert. Ja toch, Bert? Jij zit er heus niet voor spek en bonen bij.’
Bert is zorgprocesbegeleider Bert Smit, hij fungeert als aanjager en coach van de nieuwe sooscommissie. De andere leden vertegenwoordigen net als Jeroen elk hun bewonershuis. De sooscommissie is de belichaming van het inzicht op OlmenEs dat onder bewoners de behoefte groeit om zelf hun vrije tijd in te vullen, legt Bert uit. Jeroen knikt instemmend: ‘Zoals de avondvierdaagse waar iedereen maar aan mee moet doen. Sommigen hebben er helemaal geen zin in.’ Bert ontkent niet dat Jeroen een punt heeft. ‘We doen veel voor de bewoners, aanbod genoeg, maar we doen weinig met hen. Met de sooscommissie geven de bewoners zelf aan hoe zij hun vrije uren willen doorbrengen.’
Bruin Café
De inventarisatieronde die Bert hield om de gedachten over vrije tijd onder de bewoners te peilen, maakte een stortvloed van ideeën los. Van samen voetballen kijken op zondagavond en workshops taarten bakken, tot zelfs cursussen lezen en schrijven of ehbo. De lijst met suggesties beslaat inmiddels een A-viertje. Maar bovenal kwam naar voren dat de bewoners een gezellige ontmoetingsplek misten, de huidige Thuja straalt weinig warmte uit. ‘Eigenlijk willen we een eigen bruin café’, vertelt Jeroen. En wat leende zich daar beter voor dan het karakteristieke houten gebouw bij de entree dat toch leeg stond? Hoe meer het Huiskamerproject door de inspanningen van de sooscommissie vorm kreeg, hoe meer het bij Bert begon te dagen dat hij de regie moest overlaten aan de bewoners zelf. De omslag vond plaats op de ouderavond bij de presentatie van de plannen, Bert stond al vanzelfsprekend op om het woord te nemen, maar bedacht zich en drukte de microfoon in de handen van Jeroen. Het moment staat Jeroen nog helder voor de geest: ‘Wij hebben toen om beurten uitgelegd wat de bedoeling van de Huiskamer was, en meteen maar aan de ouders gevraagd of zij ons daarbij konden helpen.’ Dat wilden de ouders wel, maar dan moesten de bewoners concreet aangeven wat er van hen werd verwacht. Oei, daar overrompelden zij de sooscommissie toch een beetje mee. ‘Wij leren in korte tijd een heleboel bij, maar het moet weer niet te snel gaan. Stapje voor stapje komen we er wel uit.’
Lekker, creatief, en inhoudelijk
Zo heeft het initiatief een veel omvangrijkere betekenis gekregen dan oorspronkelijk voorzien. De sooscommissie legt met enige sturing van Bert contact met sponsors om de inrichting te bekostigen, verdeelt de werkzaamheden onder de ouders, en de leden zoeken vrijwilligers die de activiteiten willen begeleiden. Iemand om voetbal mee te kijken, weer een ander om voor te lezen, of jeu de boules mee te spelen. ‘We hebben gekozen voor een mix van lekkere, creatieve, en inhoudelijke dingen’, aldus Jeroen. Om de twee maanden een nieuw aanbod van drie activiteiten, zo komt iedereen aan zijn trekken. Want het is dus niet zo dat de sooscommissie bepaalt wat er allemaal op het programma komt, beklemtoont hij. ‘Wij leven met elkaar en weten ook wel wat de anderen willen, ook al kunnen zij het niet zo goed zeggen.‘ Wanneer de Huiskamer opengaat, weet Jeroen nog niet, zoals gezegd, de commissie neemt de tijd. Een van de ouders heeft zojuist de vloer eruit gesloopt, een ander heeft toegezegd het leidingwerk te verzorgen. Van het tot nu toe opgehaalde sponsorgeld kan alvast een keuken met bar worden geïnstalleerd. De commissieleden doen nog hun best om een beamer voor elkaar te krijgen, kunnen ze van de winter filmavonden organiseren, of de volgende keer samen het WK volgen. Het vooruitzicht ontlokt bij Jeroen een uitspraak die van Johan Cruijff zou kunnen zijn: ‘Er gaan deuren voor je open als je de dingen zelf regelt.’
OlmenEs is een gemeenschap voor volwassenen met een verstandelijke beperking centraal in Noord Nederland. Antroposofie is onze basis. Wij bieden zorg, begeleiding en ondersteuning bij het samen wonen, samen werken en samen leven. Voor ons is de persoonlijkheid van de bewoner leidend, niet zijn beperking.