Een beetje ‘naar Amsterdam via Rome’
Het zal ergens begin 1987 geweest zijn dat ik Karel Peper voor het eerst heb ontmoet. Hij was arts bij de kinderinstelling Michaëlshoeve in Brummen en ik trof hem als lid van de medezeggenschapsraad van de vrijeschool in Leeuwarden.
Karel vertelde mij dat er een pupil, Feico Deelen uit Drachten, volwassen werd en eigenlijk naar een sociaal-therapeutische gemeenschap voor volwassenen moest verhuizen.
De vrije school waar ik iets mee had was op zoek naar een euritmist. Wat zou het mooi zijn als er een antroposofische instelling in Friesland zou komen, die ongetwijfeld een euritmist zou weten aan te trekken, dan kon de vrijeschool daar ook gebruik van maken! Feico een nieuw plekje en de vrijeschool door uitlening een euritmist.
Hier werd het zaadje voor OlmenEs gelegd. Een beetje ‘naar Amsterdam gaan via Rome’.
Feico is voor mij dus altijd de symbolische inspiratiebron geweest om voor OlmenEs te bouwen. Voor mij staat Feico aan de basis en was hij, omdat hij het geen handen en voeten kon geven, de stimulans om andere mensen het werk te laten doen dat nodig was om OlmenEs, OlmenEs te laten worden.
Zelf heb ik nooit echt met Feico kunnen praten, maar we hebben elkaar altijd aangekeken vanuit een verstandhouding waarin we elkaar snapten: Hij stimuleerde en ik en vele anderen deden het werk. Nog steeds kijk ik zo naar Feico met een blik van: Dat heb je mooi gedaan, man.
Met onze euritmist en de vrijeschool in Leeuwarden is het nooit wat geworden.
Grietzen Kunnen
OlmenEs is een gemeenschap voor volwassenen met een verstandelijke beperking centraal in Noord Nederland. Antroposofie is onze basis. Wij bieden zorg, begeleiding en ondersteuning bij het samen wonen, samen werken en samen leven. Voor ons is de persoonlijkheid van de bewoner leidend, niet zijn beperking.