De bewoners zijn wel nieuwsgierig, maar komen er niet bij in de buurt: de bijenstal aan de zuidkant van de groentetuin en de bijenkasten die hier en daar op het terrein staan. Onlangs werd in de dagopening de mededeling gedaan dat er een bijenvolk was ‘gaan zwermen’ en in de buurt van de Fraxinus was neergestreken. En dat je daar maar niet te dicht bij moest komen…
Al weer wat jaren geleden heeft OlmenEs een bijenstal geschonken gekregen door de Rotaryclub. “En Grietzen Kunnen zei tegen mij dat ik de bijen maar moest doen”. Aan het woord is Hans Weehuizen, werkleider van de Tiliagroep. Hij heeft er wel even over moeten nadenken maar uiteindelijk werd aan hem het eerste bijenvolk overhandigd.
Hans noemt zichzelf bijenhouder en onderzoeker. Durft het nog niet aan om zich BD-imker te noemen, want dat is zeer specifiek. En dat ‘onderzoeker’ komt door de fascinatie die hij heeft om zich met het bijenleven bezig te houden. Hij maakt zich zorgen over de bijenstand in de wereld waar het niet goed mee gaat. “De bijen hebben grote invloed op de bestuiving van gewassen, bloemen en fruit. Het gebruik van pesticiden bedreigt het bestaan van de bijen. Als er minder bijen zijn vindt er minder bestuiving plaats. En zonder bestuiving geen vrucht. Een andere bedreiging is dat de mens wil dat de bij iets oplevert, namelijk de kostbare honing die van oorsprong dient als voedsel om de winter door te komen. Nu wordt de honing eruit gehaald en suiker voor teruggegeven.” Hans vraagt zich af of dat op den duur de juiste vervangende voedingsstof is. Er wordt teveel in het bijenleven ingegrepen, vindt Hans. Een bijenvolk is wijs. Soms gaat hij op een krukje voor de kasten zitten en kijkt naar de vliegbewegingen. Daar kun je van leren.
“Een bijenvolk is een eenheid, een individualiteit,” vertelt Hans bevlogen, “Zij werken collectief en toch heeft iedere bij een eigen taak: nectar halen, water halen, raten bouwen, alles ten behoeve van het gehele volk. En gedurende een bijenleven wissel je in een vaststaande volgorde van taken, zodat je overal aan hebt bijgedragen.”
Hans is niet elk jaar in de gelegenheid om de honing uit de kasten te halen. Dat vindt hij geen punt, want hij gunt het bijenvolk zijn kostbare wintervoedsel. Maar als het wel lukt, is de honing van eigen gebied een gezonde heerlijkheid die alleen in de woonhuizen terechtkomt, ten goede van de bewoners.
Wil je nog meer weten over de bijen van OlmenEs? Vraag het Hans. Hij vertelt je er graag over!
OlmenEs is een gemeenschap voor volwassenen met een verstandelijke beperking centraal in Noord Nederland. Antroposofie is onze basis. Wij bieden zorg, begeleiding en ondersteuning bij het samen wonen, samen werken en samen leven. Voor ons is de persoonlijkheid van de bewoner leidend, niet zijn beperking.