Of het een levendige boel is in Juniperus? Dat kan je wel stellen, zegt begeleider Stefan Pool. “Zo nu en dan gaat het er hier wel heel levendig aan toe. Wat jij, Johan?” Johan knikt: “De buren willen nogal eens lawaai maken. Daar raak je aan gewend, behalve als je zelf niet zo lekker in je vel zit.”
In Juniperus leven twee woongroepen naast en met elkaar. In het lage gedeelte aan de boskant waar niet teveel prikkels van buiten doordringen, huizen de vier bewoners min of meer op zichzelf. Aan de overzijde van de gemeenschappelijke hal wonen de andere acht, waaronder Dora en Johan. Dora heeft minder moeite met de af en toe oplaaiende luidruchtigheid aan de andere kant, ze is meer dan Johan geneigd haar buurtjes te nemen zoals ze zijn. Komt Margit de drukte even ontvluchten dan ontfermt Dora zich over haar buurvrouw. Een knuffel maakt al veel goed bij Margit. “Samenleven valt hier niet altijd mee”, beaamt begeleider Stefan. “Maar de vertrouwdheid met elkaar heeft ook voordelen, zoals voor Margit. Andersom trekt Marjolein van deze groep zich regelmatig terug bij de buren als die aan het werk zijn. Zo komt ze dan even tot rust in haar eentje, want ook hier bij Juniperus 1, kan het er hectisch aan toe gaan.”
De hectiek in het huishouden van Juniperus heeft alles te maken met de verschillen in zelfstandigheid van de bewoners, legt Stefan uit. Sommige, zoals Christina, Rienk en Ytje, maken daarin flinke stappen. Zozeer zelfs dat met deze drie aan tafel de anderen een beetje ondersneeuwden bij de gesprekken tijdens de gezamenlijke maaltijden. “We hebben daarop een huiskamervergadering gehouden om te zien hoe we dit konden oplossen. De bewoners besloten om wel samen te koken, maar om in twee groepjes apart te eten. We hebben de boel een beetje opgeschud en zo komt weer iedereen aan bod met zijn verhaal. Door drie bewoners apart te laten eten hopen wij dat er meer met elkaar gesproken gaat worden en niet steeds via de begeleider. De bewoners worden op deze manier meer geprikkeld, moeten zelf overleggen en taken verdelen. ”
De verwachting is dat ook Johan binnenkort aanschuift bij het tafeltje van drie. Johan kan veel zelf, maar heeft moeite om te beginnen. “Met Stefan spreek ik dan van tevoren precies door hoe ik iets ga aanpakken.” Zo gaat het met taartbakken en ook met fotograferen. Johan trekt er deze herfst weer met de fiets op uit om natuurfoto’s in het Fochtelooërveen te maken. De mooiste laat hij vergroten in de fotozaak van Heerenveen. De tripjes naar hei en stad maakt hij probleemloos in zijn eentje, maar niet na uitvoerig de routes te hebben uitgestippeld met zijn begeleider. “Die zekerheid heb ik nodig.”
Dora gaat ook zelfstandig op pad, ze heeft er een vaste gewoonte van gemaakt om tussen de middag een paar tomaten of een komkommer in de winkel van OlmenEs te kopen. “Daar ben ik gek op.” Zelf afrekenen hoort daarbij, maar dat vormt inmiddels geen probleem meer. Dora is een van de verbindende figuren binnen de Juniperus en bezit een niet aflatende werklust.
Anders dan Johan die de huishoudelijke taken weleens probeert te ontduiken, is Dora het liefst druk in de weer, nooit te beroerd om een stapje extra te doen.
Kan Johan opgaan in zijn fotografie, Dora’s grote passie is paardrijden. Ze rijdt bij de Veenruiters, de manege aan de vaart. Haar wedstrijdtrofeeën staan keurig gerangschikt op de kast in haar kamer, met daarboven het onlangs behaalde kookdiploma. Dora heeft altijd wel wat om handen; een bezoekje brengen aan de andere buren van Larix, breien met Christina, spelletjes doen. Dat laatste schiet er jammer genoeg een beetje bij in de laatste tijd. Stefan moet Dora gelijk geven: “Ik mis de huiselijke sfeer van de spelletjes ook”. Het gevolg van de toegenomen zelfstandigheid, denkt hij, iedereen vliegt een kant op, gaat individueler zijn gang. Maar de winter staat voor de deur, een goed moment voor Juniperus om de spelletjesavonden weer eens op te pakken.
OlmenEs is een gemeenschap voor volwassenen met een verstandelijke beperking centraal in Noord Nederland. Antroposofie is onze basis. Wij bieden zorg, begeleiding en ondersteuning bij het samen wonen, samen werken en samen leven. Voor ons is de persoonlijkheid van de bewoner leidend, niet zijn beperking.